wybijać

wybijać
wybijać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wybijaćam, wybijaća, wybijaćają, wybijaćany {{/stl_8}}– wybić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIc, wybijaćiję, wybijaćbije, wybijaćity {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzając czymś, powodować wydostanie się, wypadnięcie tego, co było w czymś osadzone': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wybijać klin. Wybić okno, szybę. Wybić (sobie, komu) zęby. Wybity staw barkowy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzając jakimś przedmiotem, robić w czymś otwór': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wybić dziurę w lodzie, w ścianie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niektórych przedmiotach: przytwierdzać coś w wielu miejscach podłoża, zwykle w celach dekoracyjnych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Buława wybijana kamieniami szlachetnymi. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o zegarze i podobnych urządzeniach odmierzających: wskazywać czas, ilość (w sposób właściwy dla danego urządzenia, np. dźwiękowy) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zegar wybija godziny, kwadranse. Zegar wybił południe, północ. Zamontowany przy wejściu na stadion licznik wybija liczbę kibiców obecnych na meczu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_8}}sport. {{/stl_8}}{{stl_7}}'oddalić piłkę, krążek z jakiegoś miejsca na polu gry': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wybić piłkę z pola karnego, z linii bramkowej. Wybić piłkę na oślep. Wybić krążek.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}klina [klin] klinem (wybijać – wybić) {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wybijać się – wybić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać, wydostawać się z czegoś na zewnątrz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krokusy wybiły się spod śniegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiągać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wybijać – wybić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}ze snu {{/stl 13}}{{stl 7}} budząc kogoś, uniemożliwiać mu zaśnięcie później : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hałas wybił ją ze snu i do rana nie mogła zasnąć. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… …   Słownik frazeologiczny

  • wybijać — → wybić …   Słownik języka polskiego

  • wybijać się — 1. Wybić się na czoło «stać się najważniejszym, najistotniejszym, zająć pierwsze miejsce»: W państwie tworzącego się pomału narodu polskiego wybiła się na czoło ta dzielnica, która najwcześniej weszła w styczność z kulturą zachodniej i… …   Słownik frazeologiczny

  • klina [klin] klinem (wybijać – wybić) — {{/stl 13}}{{stl 33}} usuwać skutki jakiegoś działania, stosując metodę podobną do tej, która wcześniej stała się przyczyną ich zaistnienia; zwalczać podobne podobnym (np. cierpiąc z powodu wcześniejszego pijaństwa, sięgać po alkohol) {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… …   Słownik języka polskiego

  • puncować — ndk IV, puncowaćcuję, puncowaćcujesz, puncowaćcuj, puncowaćował, puncowaćowany rzem. «wybijać puncą na powierzchni przedmiotów metalowych zagłębienia różnego kształtu (np. punkty, kółka, gwiazdki), tworzące zmatowane jednostajne tło lub ornament; …   Słownik języka polskiego

  • serwować — ndk IV, serwowaćwuję, serwowaćwujesz, serwowaćwuj, serwowaćował, serwowaćowany 1. sport. «w tenisie, badmintonie, tenisie stołowym: wybijać rakietą piłkę zza linii boiska na pole przeciwnika; w siatkówce: wybijać w ten sposób piłkę ręką» 2. rzad …   Słownik języka polskiego

  • aut — m IV, D. u, Ms. aucie; lm M. y sport. «sytuacja, gdy piłka wylatuje poza wytyczoną linię boiska lub kortu; miejsce poza linią boiska» Odbić, posłać piłkę na aut. Brać, wybijać piłkę z autu. Stać na aucie. ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”